Stagiair Lloyd Davidson was een seizoen lang trainer van de O17-1. Samen met zijn vriend Milano Vogel trainde hij dat team. Hij had er wat voor over, want hij kwam drie keer per week (!) met het openbaar vervoer vanuit Harderwijk. Ik was benieuwd wat hij hiervoor had gedaan, waar zijn interesses liggen en wat de stage zo leuk maakte dat hij er die flinke reistijd voor over had. Tijd voor een interview dus!

door Nathalie Kazdal

Lloyd is 19 en heel sportief. Hij doet aan fitness en heeft ongeveer 9 jaar gevoetbald. Als laatste in een vriendenteam waar het vooral om het plezier ging. Tijdens het interview begin juli had Lloyd zijn stage bij PVC afgerond en sloot hij zijn eerste studiejaar af met medestudenten tijdens een kamp. Hij kijkt terug op een leuk jaar.

“PVC is een leuke club, gezellig met leuke vrijwilligers. In de O17-1 spelen goede, aardige en gezellige jongens. Als je van voetbal houdt, kun je voor je stage prima terecht bij PVC.”

Hoe ben je bij PVC beland?

“Ik kwam bij PVC via Milano die ik ken van mijn vorige opleiding, VeVa (Veiligheid & Vakmanschap). VeVa bereidt jongeren voor op een baan binnen de krijgsmacht. Ik vond de opleiding ups en downs hebben. Het is een opleiding voor als je echt aan de arbeid wilt. Je moet gewoon best hard werken op een gegeven moment. Je loopt stage op een echte kazerne zodat je vast kunt kijken bij het werkveld waar je later naartoe wilt. Je moet veel zelf regelen en uitzoeken zoals informatie opvragen (en blijven opvragen omdat er niet wordt gereageerd) en je eigen examens regelen. Het fysieke gedeelte bij VeVa is wel heel goed. Goede ondersteuning en 3 à 4 keer per week sporten: cardio, buiten, omloopbaan, bos …”

Nu doet Lloyd de opleiding Sport en Bewegen bij Landstede in zijn woonplaats Harderwijk. Hij is erg enthousiast over de opleiding. Het eerste jaar is een oriëntatiejaar en afhankelijk van wat hij verder leuk vindt, duurt de opleiding nog twee tot vier jaar.

Hoe zag je die opleiding voor je?

“Mijn verwachtingen waren dat ik veel zou sporten tijdens de opleiding en dat ik veel zou moeten lesgeven aan basisschoolleerlingen en aan mijn eigen klas. Voor de eerste keer lesgeven, daar was ik sowieso nieuwsgiering naar hoe het zou gaan. Maar ik dacht, ik stap er gewoon in. Ik gaf les aan groep 7 en 8 en dat ging hartstikke goed. Ze luisterden goed. Ik werd begeleid door een eigen coach of door mensen van een buitenschoolse organisatie. Met die leservaring ben ik erg blij want je leert veel van voor een groep staan. Pas kreeg ik nog als feedback dat de positieve, enthousiaste manier waarop ik voor een groep sta mij helpt.”

“Ik wil gewoon kijken naar wat ik aankan. VeVa was een niveau-2-opleiding en nu ga ik waarschijnlijk door naar niveau 4. Dat duurt iets langer maar dat vind ik helemaal niet erg. In zo’n extra jaar leer je weer veel nieuwe dingen. In een van de laatste lessen die ik had, ging het over het schrijven van een beleidsplan over de sociale en fysieke veiligheid. PVC heeft niet één beleidsplan maar meerdere
korte verhalen die vrijwilligers hebben opgezet. Ik heb Mo geïnterviewd en toen voor PVC één beleidsplan geschreven over onderwerpen zoals hygiëne, het EHBO-beleid, fair play, omgang spelers-coach etcetera.”

Weet je al welke richting je op wil gaan?

“Ik wil sowieso de kant op van voeding, daar ligt mijn interesse. En ik hou ervan om te helpen. Het lijkt mij dus leuk om mensen te begeleiden met voedingsschema’s. Zelf let ik ook op mijn voeding door bijvoorbeeld op mijn suikerinname te letten en op het aantal calorieën dat bij mij past. Gisteren ben ik bijvoorbeeld uit geweest dus de aankomende dagen let ik goed op mijn voeding en sport ik
extra. Als ik een tijdje minder heb gesport omdat ik minder tijd heb, merk ik dat direct. Mijn weerstand wordt minder en ik word vatbaarder voor griepjes. Dat motiveert mij echt, als ik sport zit ik lekkerder in mijn vel en mijn weerstand is beter.”

Over weerstand gesproken, je had een lekker ritme: studie, leren, drie keer per week naar PVC. En
toen…

“Ja, drie keer per week. Dat was in het begin niet zo erg. Alles ging goed, de treinen hadden geen vertraging. Maar toen werd het winter en ging de NS moeilijk doen. Er vielen treinen uit en ik moest na een training 1,5 uur wachten. Dat duurde wel bijna twee maanden. Ik had toen echt geen zin om naar Utrecht te gaan. Niet door het geven van de training, dat was verder gewoon leuk, maar door het reizen. Waarom ik toch elke keer weer aanwezig was? Dat komt omdat ik ook op voetbal heb gezeten en erg van voetbal hou. Ik weet hoe graag de jongens willen voetballen. Iedereen van het team was bijna elke training aanwezig. Als trainer moet je dan je verantwoordelijkheid nemen, je beste beentje voorzetten en er het beste van maken.”

Hoe heb je de stage bij PVC ervaren?

“Mijn eerdere stages waren bij bedrijven. PVC is de eerste voetbalclub waar ik stage loop. Mo was mijn stagecoach, een heel aardige vent. Feedback kreeg ik onder andere van hem. Het meeste was goed. Door de feedback die ik kreeg op mijn trainingen, heb ik me hier kunnen verbeteren in communicatie en consequenties.”

Heb je nog tips voor anderen die stage bij PVC willen lopen?

“Het is belangrijk te zorgen dat je stagecoach voldoende tijd voor je vrijmaakt. Je hebt een deadline voor je opdrachten en als je stagecoach niet voldoende tijd voor je heeft dan haal je die niet. Dat kan vervelend zijn voor het vervolg van je studie. Ga dus vooraf een gesprek aan met je stagecoach zodat je van elkaar weet wat er wordt verwacht.”

En nu, vakantie?

“Ja, ik ga waarschijnlijk met een vriend naar Albufeira. Mijn broer zit daar al en werkt daar tot eind augustus. Hij is dj en draait in een club waar allemaal Nederlanders komen. Hij draait muziek van nu, gewoon een beetje van alles en nog wat, hip hop, R&B, house en soms mixt hij.”

Je blijft helaas niet bij PVC, daarvoor is de afstand te groot. Is er nog iets dat echt bij jou hoort waarmee je wilt afsluiten?

“Als je ergens mee zit, wees dan niet bang om het aan te geven bij mensen, en blijf bij jezelf. En daarnaast, blijf lekker sporten en maak veel plezier in je leven. Geniet want voordat je het weet is het voorbij.”